Nefretten Küllenen Aşk

Konu: Nefretten Küllenen Aşk C.tesi Haz. 27, 2009 12:57 pm

Bu benim ilk hikayem olduğu için iyi olmayabilir.Ama Yorumlarınızı istiyorum.
İlk bölüm biraz kısa olmuş olabilir.Ama hikayenin çok heyecanlı
Nefret
Aşk
Sevinç
Üzüntü
Her şeyden biraz kullandım

1.Bölüm
Okulun İlk Günü

Sabahın erken saatlerinde güneş yüzünü daha yeni gösteriyorken Yeşim uyanmıştı bile.Yeşim ;orta boylu, zayıf, kumral tenli bir kızdı.O kendini güzel bulmasa bile çoğu kişi onu çok güzel buluyordu.Yeşil gözleri insana ormanda geziniyormuş hissi yaratıyordu.Hele gülerken beliren gamzeleri...
Yeşim zengin bir ailenin tek evladıydı.Ama o diğer zengin insanlar gibi şımarmıyordu.Yeşim o kocaman evlerinin üst katında denize bakan bir odada kalıyordu.Gözlerini açtığında o güzel denizin dalgalarını izliyordu.Dalgaların sesi ona huzur veriyor,ilham veriyordu.Yeşimin bir şiir defteri vardı.Birde günlük defteri.Hiç aksatmadan hergün yazardı defterine.Aslında onun en sadık dostu defteriydi.Arkadaşlarıyla yaşadığı sorunları,anne ve babasının kavgalarını,kendi hatalarını...
Her şeyi yazardı defterine
''Keşke bir ablam olsaydı.'' diye düşünürdü''.Eğer ablam olsaydı bu deftere ihtiyacım kalmazdı.''diye annesiyle kavga ettiği bile oludu.Ama yoktu işte ablası.O da kendine yeni arkadaşlar arıyordu.Geçen sene lise bire gidiyordu.Kendine iki iyi arkadaş bulmuştu bile.Biri Gökalp, diğeri ise Sevgi.Onları seviyordu.Ama çoğu zaman kendini onlardan dışlanmış hissediyordu.Yeşim'in gözleri dışarıyı süzüyordu ki
''Yeşim kalk artık kızım,kahvaltını yapıp okula gideceksin.''dedi annesi.
Yeşimde ''Tamam anne! Ben çoktan kalkmıştım zaten.''dedi.Elini yüzünü yıkayıp ,okul kıyafetlerini giyip aşağıya geldi.Yeşim çok şaşırmıştı.Annesiyle babasının bağırma sesleri gelmiyordu kulağına.
''Herkes parayla mutlu olunacağını sanıyor!'' diye geçirdi aklından.
Masaya oturdu .Tam yemeğe başlarken babası
''Kızım biraz önce Sevgi aradı.''dedi.
Bunu duyduğunda neredeyse çacaktı. Yeşim
''Yaa! ne diyor Sevgi?'' dedi.
''Hiçç , öylesine seni özlemiş heralde.''dedi babası.
Aslında Yeşim'in bunun üzerine çok sevinmesi gerekiyordu ama...''Gökalp neden aramadı ki?'' diye düşünemeden edemedi.
''Ama Gökalp niye arasın ki ?'' O da Gökalp'i hiç aramamıştı.Yeşim bunun üztünde fazla durmadı.Zaten biraz sonra onlarla beraber olacaktı.''Acaba bu sene güzel geçecek mi?'' diye düşünürken aşağıdan korna sesi gelmişti.Annesi Sibel Hanım
''Servisin geldi Yeşim!'' dedi.
Yeşim de hemen aşağı inip servise bindi.Herkes onu selamladı.Gökalp de servisteydi.
''Selam Yeşim nasılsın?'' dedi.
Yeşim ''Ben iyiyim de sen diğer serviste değil miydin?'' dedi.Bir an Gökalp'in kendisi için servise bindiğini düşündü.''Hıı şeyy...Sevgi de bu serviste o yüzden.Şey ... yani hep birlikte olalım diye düşündüm.''dedi.
''Off neden Sevgi için?
Ne oluyor bana?
Ben neden Gökalp'i sürekli düşünüyorum ve Sevgi'yi ondan kıskanıyorum.Saçmalama Yeşim ! onlar sadece dostların.Senin dostların.''dedi.
O sırada Gökalp ''Eee Yeşim tatilin nasıl geçti ?'' dedi.
''Nasıl olacak sıkıcıydı.Sizleri hiç göremedim.''dedi.
Gökalp ''Üzülme artık birlikteyiz değil mi?'' dedi.
Bunu duyan Yeşim'in birden yanakları kızardı.Gökalp'in mavi gözlerini tıpkı sabah kalktığındaki manzaraya benzetiyordu.Bir deniz kadar derin bakıyordu Yeşim'e şimdi.Okula gelene kadar hiç konuşmadılar.Sevgi servise binmemişti.Ama daha bugün onu arayıp sormuştu.Servisten indiler.Okul her zamankinden daha kalabalıktı sanki.Sonunda Sevgi'yi gördüler.Gökalp
''Sevgi nerededin,neden serviste değildin?''dedi.
Sevgi de ''Bir süre servisle değil de babamla geleceğim.O bırakacak.Ayrıca sen bizim serviste değilsin ki nereden biliyorsun serviste olmadığımı ?''dedi.Sevgi çok afallamış görünüyordu.Gökalp te ''Ben sizinle birlikte olmak için bu servise geçtim ama sen yoksun şimdi.''dedi.
Gökalp'in gözlerindeki o ışık sönmüştüiDeniz mavisi şimdi buz mavisine dönmüştü.
_________________